de weken na Kaapstad

Na zeven heerlijke weken Kaapstad (Muizenberg) volgen zeven reisweken door Zuid-Afrika, Lesotho en Swaziland. De route in grote lijnen; Montagu (route 62),Wilderness (Gardenroute), Port Elisabeth (East Coast) Hogsback (Eastern Cape), door Lesotho, Champagne Castle, Drakensbergen, Durban (Southcoast), St Lucia Wetlands (North Coast) Hlulu-Imfolozi (Kwazulu Natal), door Swaziland, Kruger, Hoedspruit , Graskop, Blyde River Canyon (Mpumalanga), Rustenburg, Pilanusberg en Sun-City (Limpopo), terug naar Kaapstad via Greater Karoo.

Wat hebben we ondernomen? We hebben geprobeerd zoveel mogelijk "het Zuid-Afrikagevoel" te krijgen, met in ons achterhoofd de vraag hoe het land nu werkelijk in elkaar steekt.  Dat bleek een onmogelijke opgave en zeker in drie maanden tijd. De werkelijkheid: Zuid-Afrika is een complex gegeven, een mix van culturen, ervaringen en geschiedenis. De 'regenboognatie' is jong en moet zich dag na dag bewijzen. Voorlopig voelen vele bevolkingsgroepen zich (nog steeds) tekort gedaan. Zullen de leiders van dit land de regenbooggedachte kunnen waarmaken? De toekomst zal het uitwijzen.  Wij hebben Zuid-Afrika ervaren als een geweldig vakantieland met een heerlijk klimaat, overweldigende natuur en aardige mensen.  We hebben er volop van genoten en ons nooit onveilig gevoeld. We hebben veel gewandeld en gegolfd en drie maanden zijn veel te kort geweest dus wie weet gaan we gewoon nog een keer terug.

Hoogtepunten; absoluut hoogtepunt van de reis was wel de 10 dagen die we doorbrachten in Lesotho, daar zal ik dan ook apart over schrijven. Dan Kaapstad met in de omgeving Kaap de Goede Hoop, de Walvissen in Hermanus (Garden Route), Hogsback ,Hogsback straalt een mysterieuze sfeer uit. JR Tolkien zou hier, in Hogsback, zijn inspiratie voor 'lord of the ring' gevonden hebben. Zijn verhalen reflecteren de sfeer van de bergen en wouden. Eeuwenoude knoestige bomen lijken inderdaad hun wijsheid te fluisteren. De wildparken zoals Kruger blijven fascinerend, het was erg leuk om een oud collega van Peter, Danielle, te ontmoeten in Tshukudu Bush Camp, als vrijwilliger was zij daar een aantal weken aan het werk en heeft ons inzicht gegeven in het reilen en zeilen van dit park. Bijzonder zijn de cheeta,s die er vrij rondlopen. Deze dieren zijn geboren in het park en kunnen in het wild niet meer voor zichtzelf zorgen. De kust van Zuid-Afrika is prachtig waar je ook komt. Een van de hoogtepunten was ook zeker de ervaring met de goedkope overnachtsmogelijkheid in de vorm van Backpackerslodges. Deze lodges staan meestal in een mooie omgeving, vaak een oude boerderij of een prachtig oud pand. Goede voorzieningen altijd met keuken zodat je zelf kunt koken en je ontmoet de meest bijzondere mensen van alle leeftijden uit alle windestreken. Golfbanen zijn overal in het land te vinden, elke plaats heeft wel zijn eigen baan en club. Voor de liefhebbers onder ons: Greenfees niet duur, tussen de 6 euro en 30 euro kun je al aardig terecht. Elke golfbaan kent een "Halfway House"" na negen holes verplichte pauze van 15 minuten met een drankje en een hapje. Een birdy is op zijn Afrikaans gewoon "een vogeltje" en een hole "een potje". Onze top drie golfbanen: op drie, Leopard Creek, op twee St Francis Links (Eastern Cape) en onze nummer een; Pinnacle Point aan de Garden Route.

Dieptepunt absoluut het bekende Sun City in Limpopo. Moet een Las Vegasachtig gebeuren zijn maar in werkelijkheid een sfeerloos geheel bestaande uit een een aantal hotels met een heleboel slotmachines, een groot golfslagbad en een paar kinderattracties. Pluspunt voor ons wel weer; de twee prachtige golfbanen, dus niet voor niets dat hele eind gereden!

Lesotho

Vanuit Zuid-Afrika, waar je je soms gewoon in Europa waant, wilden we graag naar Lesotho. In tegenstelling met wat heel wat mensen denken, is Lesotho geen district in Zuid-Afrika, maar een zelfstandig koninkrijk met een eigen bestuur. Lesotho wordt ook wel Mountain Kingdom genoemd dit omdat het  hoogste laagste punt op 1300 meter ligt. Het is een arm land.  Hun munt is de Loti (meervoud Maloti) en is gekoppeld aan de Zuid-Afrikaanse Rand. De Rand geldt er eveneens als betaalmiddel. De Maloti, daarentegen is in Zuid-Afrika 'waardeloos'. De grens Zuid-Afrika met Lesotho was geen enkel probleem,  in een half uurtje de grens over en toen werd onze adem heel eventjes afgesneden. In één klap stonden we  midden in zwart Afrika. Het contrast kon niet groter: Na de goedgevulde supermarkten van Zuid-Afrika reden we nu langs drukke straten, vol met mensen al dan niet op Basotho-ponies en een groezelige markt, waar goederen/fruit en groenten te koop werden aangeboden. Volop straatleven dus.  En geen huizen maar de traditionele hutten in een prachtige omgeving. De mensen zijn gehuld in dikke, vaak versleten winterse kleren en dragen bijna allemaal een deken en een hoofddeksel, van een rieten hoed tot een muts. Het hoofddeksel is een onmisbaar attribuut in Lesotho. De rieten hoed is trouwens het nationaal symbool van Lesotho. De 'berg', een merkwaardige rotsformatie, Qiloane stond destijds model voor deze traditionele hoed.  De mensen zijn ontzettend vriendelijk. De Basotho (inwoner van Lesotho) zijn zelfbewuste mensen zonder scrupules. Misschien is hun zelfbewustzijn ontstaan dankzij het feit dat zij zich blijvend konden handhaven in de strijd met de boeren met als kers op de taart het behoud van een eigen staat. We zijn naar centraal Lesotho gereden, naar het dorp Malealea. De laatste vijf kilometer zijn we gesleept omdat het autootje ons weer in de steek liet. Gelukkig waren we net voor donker binnen want op de niet verharde weg zonder straatverlichting is het geen prettig rijden. De Malealea backpackerslodge is de enige plaats waar je kunt kamperen in de omgeving.  De lodge organiseert allerlei activiteiten van trekkings met of zonder pony's tot een dorpswandeling. De paarden worden gehuurd bij de dorpsbewoners, die tegelijk de taak van gids op zich nemen. Ook voor de trekkings huur je een gids, je betaald voor de gids en eenzelfde bedrag gaat naar een stichting. Deze stichting zorgt voor de bouw van nieuwe scholen, creche etc. Wanneer je de foto,s bekijkt van Lesotho zie je  beelden van het lokale bandje (met zelfgemaakte instrumenten) en gospelkoor. Tijdens een van onze wandelingen door het dorp hebben we ook de lokale bierproeverij bezocht. Allemaal pogingen van de eigenaar van deze lodge om de dorpsbewoners zoveel mogelijk te laten profiteren van de toeristen. Het merendeel van de bewoners werken in of voor de lodge. Een goed initiatief, jammer vonden wij het wel dat deze lodge veel groepen aantrekt (busreizen bijvoorbeeld) wat een ander soort toeristen zijn dan backpackers. We hebben ook een bezoek gebracht aan Roma, de plaats waar de enige universiteit van Lesotho staat, aan Maseru de hoofdstad, aan het kleine plaatsje Pitseng met het Bokong Nationale Park en de Katsedam. Onderweg zijn we gestopt om te kijken bij een schaapscheerderij. We werden er gastvrij onthaald en mochten binnen alles zien. De schapen werden niet geschoren maar nog met de schaar geknipt. (zie foto's van Lesotho) Al met al heeft dit kleine landje een overweldigende indruk achtergelaten door zijn natuurlijke schoonheid en de lieve prachtige mensen.