even tussendoor, Florianopolis, Santa Catarina

In ons vorige bericht heb ik al iets geschreven over wat ons opvalt in Brazilie maar er is natuurlijk meer dan de supermarkt. Het zal aan de hoge levensstandaard liggen maar hier geen zichtbare armoede en de Brazilianen zijn gek op winkelen, klik op de link en zie wat er gebeurt tijdens de opening van een nieuwe electronicawinkel: http://www.youtube.com/watch?v=CnyRm6htkPY 

We zijn pas drie maanden onderweg en nu al is de wasmachine kapot gegaan. Op zich geen ramp want met de hand wassen zou natuurlijk de oplossing kunnen zijn. Alleen hebben we gemerkt dat het drogen van het wasgoed wel onhandig is, zeker met de regen van de afgelopen dagen en de hoge luchtvochtigheid. We staan eigenlijk nooit op een camping, ook niet wanneer we in een dorp of stad zijn. Om dan je droogrek buiten neer te zetten staat toch raar vinden wij. We besluiten een andere machine te kopen en dan gelijk maar een was/droogcombinatie. De eerste dagen in Florianopolis zoeken we als echte Hollanders naar de beste (goedkoopste) deal! Het is erg duur hier vanwege de belastingheffing van 50%. Uiteindelijk vinden we een machine die behalve past binnen ons budget, ook wat hoogte en breedte betreft, past in de vrachtwagen. Het duurt het een halve dag voordat de rekening is ingevoerd in het ( tot grote ergenis van Peter) niet flexibele computersysteem. Vervolgens ga je met de rekening naar een loket waar je moet gaan betalen (in de rij staan). Uiteindelijk heeft het twee uur geduurd en een rondje door de stad om te pinnen, voordat we ons geld kwijt waren. Maar, als alles goed gaat, wordt de machine vandaag afgeleverd. Gelijk met de afspraak voor de levering van de wasmachine komen we erachter dat in Brazilie hebben niet alle dagen van de week een naam hebben. Alleen Sabado (zaterdag) en Domingo (zondag), de dagen in het midden van de week heten gewoon dag twee (maandag), dag drie (dinsdag) , dag vier en zo verder. Handig om te weten! Sinds vorige week maandag zijn we in Florianopolis, een stad met 300.000 inwoners en de hoofdstad van Santa Catarina. De ene helft ligt op het vaste land en de andere helft, verbonden door een brug, op het eiland " Santa Catarina." Het eiland is 18 km lang en 51 km breed en wordt jaarlijks bezocht door duizenden toeristen uit binnen en buitenland. Er zijn prachtige stranden, bergen en meren en gelukkig  voor dit het eiland valt 40% hiervan onder natuurbescherming. We rijden de stad in om te zoeken naar het toeristenbureau en worden aangesproken door Paulo, een Braziliaan die hier in de stad woont. Zodra Paulo hoort dat wij een plek zoeken om de vrachtwagen te parkeren nodigt hij ons spontaan uit om de truck in zijn achtertuin te zetten! En hier staan we dan! Een prachtplek, naast het mooie huis op twintig minuten van het centrum met uitzicht over de stad. Paulo is 65 jaar maar ziet er veel jonger uit en houdt van snel en mooi, van mooie auto's, snelle motoren en jetski,s. Een levensgenieter pur sang. In de middag neemt Paulo ons mee voor een rondje Florinanopolis en drinken we koffie in zijn stamcafe in de plaats Lagoa da Conceicau. Het cafe is een ontmoetingsplaats voor motorrijders uit de omgeving en van alle leeftijden. We ontmoeten er  dan ook vrienden van Paulo van tussen de vijftig en zeventig jaar en maar ook Ghuto van 26 jaar. Ghuto spreekt engels en vertelt ons over zijn droom ooit een wereldreis per motor te willen maken en over de bijzondere vriendschappen met de andere motorfanaten. Bijzonder om te zien en te horen en wij kunnen Ghuto maar een advies geven: waarmaken die droom! De  afgelopen week hebben we naast het zoeken en kopen van de wasmachine, het hele eiland rondgetoerd op de motor maar ook lange wandelingelingen gemaakt. Met uitzondering van die ene hele dag regen! Leuke kleine dorpjes bezocht met hele mooie stranden en hebben bijna  dagelijks heerlijke vis gegeten. Elke morgen wanneer we wakker worden en naar buiten kijken zien we een familie leeuwaapjes in de bomen rondspringen. We voelen ons enorme bofkonten....