Rijplaten, Mate en verlaten van Uruquay

15 mei 2010 - Novo Hamburgo, Brazilië

Dinsdag 11 mei zijn we de grens overgestoken naar Brazilie en door gebrek aan goede internetverbinding niet eerder verslag kunnen uitbrengen. Veel meegemaakt in de afgelopen 12 dagen dat wel. Na Colonia waar we vooral hebben genoten van de rit op de motor en de gezelligheid van de plaats zelf, rijden we verder richting Punta Del Este, een internationaal bekend staande badplaats (ik had er nog nooit van gehoord) waar vooral veel Argentijnen en inwoners van Montevideo een vakantiehuis hebben. Het Benidorm van Uruquay, modern, een mix van  torenflats, prachtige vakantiewoningen en vele mooie stranden. We besluiten Montevideo te laten voor wat het is, na drie weken Buenos Aires even geen grote stad. We rijden via de plaats Canelones (boven langs Montevideo) wat onverwacht een aardig stadje blijkt te zijn met ook weer de straten met platanen, gezellige pleinen, dus tijd gemaakt voor een wandeling. Wanneer we door de kustplaats Piriapolis rijden besluiten we daar te stoppen voor de nacht. Veel kleiner dat Punta maar echt nog een charmant vissersplaatsje met een mooi strand, we maken er de volgende dag lange wandelingen langs de boulevard en het strand. In Punta Del Este vinden we een plekje aan de boulevard met uitzicht op zee, een prachtig plekje. We staan er samen met Veronique (van de grote Skania) die we ontmoet hebben in Buenos Aires. Het is weekend en er komen ondanks dat het bijna winter is veel dagjesmensen naar Punta. We ontmoeten weer vele aardige mensen en  overal vandaan; Amerikanen, Brazilianen en Argentijnen, ze zijn dol op Punta en dol op de vrachtwagens! De nachten zijn onrustig omdat de jeugd tot diep in de nacht op het strand zit en praat en naar muziek luistert. Na drie nachten houden we het voor gezien en rijden via de kust richting Paloma. We komen aan bij een pontje waar we niet op kunnen omdat we te zwaar zijn. De eigenaar van het pontje laat weten dat wij makkelijk via het strand kunnen, nou dat hebben we geweten! We proberen het maar na 100 meter zitten we muurvast  in het rulle zand. Stom, stom stom....Met alleen scheppen lukt het niet en dus de rijplaten getest. Na ruim twee uur zwoegen lukt het ons (nou ja, Peter dan) om op de verharde weg te komen. Het aparte van dit voorval was dat  mensen ons vanaf de weg konden zien ploeteren en gewoon doorreden. Er stopte uiteindelijk een auto en de man liet weten dat er dagelijks "eigenwijze mensen" deze korte route via het strand probeerden te nemen, niets bijzonders dus. Hij liet weten over een uur terug te komen om ons te checken. Hij heeft woord gehouden maar gelukkig stonden we net weer op het asfalt. Te laat geworden om helemaal door te rijden naar Paloma, wewillen graag met daglicht een plekje zoeken voor de nacht. Dit vinden we door in de buurt van Rocha van de grote weg af te gaan. Midden in de wei, tussen paarden en koeien, heerlijk rustig. De volgende morgen rijden we naar Punta Del Diablo, de tegenhanger van de grote Punta Del Este. Een schattig klein vissersdorpje zonder asfalt, kleurige huisjes en zo tranquil...dat er reizigers al jaren geleden zijn blijven hangen. We overnachten tegenover het enige nationale park van Uruquay, Santa Teresa, aan de lagune. mooie plek. We zijn nu nog maar 40 kilometer van de grens met Brazilie en we besluiten na wat wikken en wegen om Uruquay te verlaten. Al na een kleine twee weken maar het is wordt winter en Uruquay is duur. Diesel kost euro1,10, koffie en uit eten ook niet goedkoop. Maar.. Uruquay is een rustig, mooi groen en ruim land, drie keer zo groot als Nederland, 3.5 miljoen inwoners waarvan de helft in Montevideo woont.  Het land van de scharrelkippen, scharrelkoeien, scharrelvarkens, scharrelkalveren (dus geen kist). Van de confronterende waarschuwingen op de sigarettenpakjes en van de aardige relaxte mensen die de hele dag Mate drinken. Overal gaat de thermoskan met heet water, de kruidenthee, de beker (uitgeholde kalebas, de Bolsa)) met het zilveren rietje (de Bomba) mee naar toe. (ook op de brommer, in de auto, tijdens het winkelen). Het land van de Gaucho's en de Oldtimers en de negen golfbanen... 

Foto’s

3 Reacties

  1. MAURICIO:
    15 mei 2010
    hi.. how are you? have a good trip.
  2. jolijn rota:
    15 mei 2010
    Hoi Els,
    Wat leuk om weer wat van jullie te lezen, vroeg me laatst al af waar jullie inmiddels uithangen! Jullie maken veel mee, bijzonder allemaal hoor!
    Nou allerzorg zal je inmiddels wel bijna vergeten zijn, haha
    Er is véél veranderd maar ik zit er nog hoor!
    Heel veel plezier en ik zal jullie een beetje volgen..
    Groetjes Jolijn
  3. linda:
    16 mei 2010
    ha lieve els en peter,
    wat leuk wat van jullie te horen!
    wat een avontuur maken jullie mee,wij genieten mee,
    vanuit t koude lisse;tis nu zondagochtend en de hele club gelovigen met hoed is alweer langsgekomen,
    ook is t hier nog steeds erg koud voor de tijd van t jaar,
    wij hebben nog niet 1 keer gevaren!
    nou lieve mensen, n dikke knuffel van joep en linda!