Ilha do Papagaio, Santa Catarina

We zijn ruim een week in Laguna gebleven, de eerste avond zaten we (in de jachthaven) bij het meer naar de ondergaande zon te kijken. Een paar uur later zaten we nog steeds bij het meer maar nu gezellig pratend met drie gepensioneerde heren die er hun wekelijkse borrel dronken. Naarmate de avond vorderde ging het Portugees steeds makkelijker! Ook hebben we er Eduardo omtmoet, een 47jarige, in Laguna geboren Braziliaan, die 20 jaar in Canada heeft gewoond en gewerkt en een gezellige prater blijkt. ( en spreekt Engels, is ook wel weer eens makkelijk) Sinds December is hij terug in Laguna en verkeert in dubio, gaat hij terug naar Canada of blijft hij in Laguna waar al zijn familie woont. Eduardo neemt ons op sleeptouw door Laguna, laat  mooie en historische plekken zien en geeft ons nuttige tips over wat te doen en te zien in de omgeving. Hij vertelt over Anita, het eenvoudige meisje uit Laguna, die huwde met Garibaldi, de rijke Italiaanse vrijheidsstrijder. Overal in de stad vind je de herinneringen aan de Garibaldi's terug.Thanks a lot Eduardo and remember; life after the age of 47 can be good too! Good luck! Elke dag zijn we even gaan kijken bij de vissers en dolfijnen en het blijft  bijzonder om te zien. Met de bus zijn we naar de andere kant van de lagune gereden en dom, dom, vijf kilometer te vroeg uitgestapt. We wilden uitstappen in het plaatsje Ribeircao Pequeno maar het hele gebied van zo'n 30 kilometer heet ook Ribeircao Pequeno! en dus zijn we gaan lopen. Een goed besluit want de omgeving is werkelijk prachtig, en het is prima wandelweer. Alleen hebbenen we niets te eten en te drinken bij ons en de winkels zijn dicht. (winkels sluiten hier van 12.00uur tot 16.00uur). Maar na wat rondvragen wordt alleen voor ons de supermercado gewoon even open gedaan! Na een mooie wandeling van 10 kilometer weer terug met de bus. De bus rijdt hier naar de meest afgelegen dorpjes, en wanneer de weg te slecht is, rijden ook bussen gewoon over het strand. Dit zagen we gebeuren in het plaatsje Santa Marta (18 km zuidelijk van Laguna) waar we de vuurtoren bezochten. Deze vuurtoren schijnt de op een na grootste vuurtoren in Zuid-Amerika te zijn. Weer een leuke rit op de motor, gedeeltelijk over het strand vanwege de slechte weg. En daar reed ook de bus over het strand. Voor ons toch een beetje komisch om te zien. Op vrijdag 28 mei een gezellige avond gehad thuis bij Rogier (die ons naar de jachthaven heeft gebracht) en zijn echtgenote Jozette. De volgende morgen zijn we met een beetje pijn in ons hart vertrokken uit Laguna. Laguna is een plek om niet te vergeten! We zijn naar het vijftig kilometer verderop gelegen dorpje Garopaba gereden. Vroeger een klein vissersdorp maar ontdekt door surfers en erna door de hele wereld. Lang geleden werd er hier op walvissen gejaagd, en wanneer het eb is kun je restanten van walvissen op het strand zien liggen. De volgende morgen rijden we ( in de richting van Florianopolis) door naar Ilha do Papagaio. Het dorp wordt in geen enkel boek genoemd maar alleen al vanwege de naam willen we er kijken. We vinden een prachtig plekje voor de nacht met uitzicht op de grote baai en zien overal in het dorp foto's van papagaaien en in tuinen geen tuinkabouters maar beeldjes van... papagaaien. We lopen over het strand naar het eiland en vervolgens voor zover mogelijk het eiland rond. Het blijkt een klein mooi tropisch eiland met een oesterkwekerij te zijn maar helaas...Papagaio's no! Wat is ons verder opgevallen in Brazilie tot nu toe? Nu, de werkwijze in de supermarkten bijvoorbeeld. Alles wordt afgehandeld door de dames en heren aan de kassa. Je rekent er niet alleen af maar fruit en groenten worden gewogen, alles wordt in plastic tasjes gedaan (de klant staat erbij en kijkt ernaar) en de nodige bonnetjes moeten worden geschreven en getekend. Prachtig die grote, mooie supermarkten maar het komt op ons niet efficient over. Dan de verspilling van al dat plastic, er is niemand die een boodschappentas meeneemt en voor elke drie boodschappen weer een nieuw plastic tasje! Ook op straat zie je iedereen met alleen plastic tasjes lopen. Dat kan in deze tijd niet meer, vinden wij! Het weer is de afgelopen week wisselvallig geweest, iedereen klaagt over de regen. Het regent te veel en te vaak voor de tijd van het jaar, jammer voor ons maar wij gaan niet klagen. De temperatuur is prima, tussen de 20 en 23 graden en het is mooi tropisch groen overal. Brazilie duur voor ons? Een beetje wel, met dank aan de Grieken, is de euro minder waard geworden en dat is  goed te merken. Uit eten gaan is goedkoop, maar boodschappen in supermarkten en bijvoorbeeld schoenen en electronica zijn duurder dan in Nederland. De diesel kost zo'n 90 eurocent per liter en dat is best veel wanneer je 1 liter verbruikt op 3 kilometer. We doen het rustig aan...De twee zuidelijke provincies, Santa Catarina en Parana zijn de provincies met de hoogste levensstandaard van heel Brazilie, op Europees niveau, beslist niet arm. Op dit moment zijn we al een paar dagen in de stad Florianopolis op Ilha Catarina, maar daarover volgende week meer...