Chanco

14 januari 2011 - Chanco, Chili

Even iets uitleggen; van 7 februari  tot 2 maart zijn we in Nederland. Iets waar we ons nu al erg op verheugen! De komende weken zullen we rustig aan richting Buenos Aires reizen (nog 1400 km) en de vrachtwagen voor drie weken op een camping in de buurt parkeren. Wanneer we begin maart terug zijn, zullen we via Cordoba (Argentinie) en de Atacamawoestijn (noorden van Chili) naar de Ujunizoutvlakten van Bolivia reizen. Vanuit Bolivia gaan we óf weer naar Brazilie (Amazone) richting Venezuela, Suriname (trouwens het enige land in Zuid-Amerika waar we als Nederlanders een visum voor nodig hebben) en de beide Guyana’s óf we reizen verder via Peru, Equador en Colombia. We weten nog niet welke kant we opgaan maar waar we ook heen gaan....we hebben er wel zin in. We genieten nu nog volop maar....hoe mooi we Chili en Argentinie ook vinden, hoe aardig en prettig in de omgang de lokale bevolking ook is, toch beginnen we bijna het verzadigingspunt van het zien van mooie nationale parken, meren, bergen en rivieren te bereiken.

Bijna.. want genieten doen we ook deze week weer, vooral van het gemak waarmee je door een land als Chili kunt reizen. Alles is te hier koop, de wegen zijn prima (overigens ook met veel auto’s en bussen), het is hier groen en er is veel ruimte om vrij te kamperen. Vanuit Dichate gaan we met de bus een dagje naar Concepcion, de op een na grootste stad van Chili. Op een bus hoef je niet langer dan tien minuten te wachten en het ritje van veertig km kost ons 1 euro en dertig cent per persoon. Een rit van 10 km met de Collectivo (een gedeelde taxi die een vaste route rijdt) kost ongeveer 90 cent pp. We gaan langs bij de Kaufmann Mercedesgarage voor een paar motorsteunen, die langzaam aan vervanging toe zijn(die ze overigens niet hebben) en zien ook in Concepcion nog de gevolgen van de aardbeving van 2010. Er wordt hard gewerkt aan de wederopbouw maar er heerst een gezellige drukte op en rond de plaza. We rijden vanuit Dichate in één keer door naar Chanco, een klein boerendorp aan de kust waarvan we gehoord hebben dat er in januari of februari een internationale rodeo zal worden gehouden. En dat willen we graag meemaken. Wanneer we de vrachtwagen parkeren in de buurt van de plaza, staren de dorpelingen ons vol verbazing  en met open mond aan. Je hoort ze bijna denken....die Parijs/Dakar wordt toch in het noorden van Chili en Argentinie gereden? Kennelijk zien ze hier niet vaak een vrachtwagen met buitenlandse toeristen. Chanco is dan ook geen plaatsnaam die voorkomt in de Lonely Planet. Maar zelfs in dit kleine dorp is een toeristenbureau en de twee meisjes, die zich normaal de hele dag zitten te vervelen, worden helemaal zenuwachtig van die buitenlandse toeristen. Ze weten ons wel te vertellen dat de Rodeo pas in het eerste weekend van februari zal worden gehouden. Heel jammer want dan zijn we alweer in Argentinie.

Chanco heeft een beetje van alles; een kleine plaza,  het nationale park “Federico Albert”, een kilometers lang (zwart) zandstrand , de rodeo en hele aardige mensen. We rijden de vijf kilometer door het bos van het nationale park naar het strand en vinden een aardig plekje. We staan er nog maar net wanneer er een auto eerst voorbij rijdt, dan keert en naast ons stopt. Het zijn vissers en ze hebben zojuist de netten leeggehaald. Welkom in Chanco, zegt een van hen en geeft ons een grote vis. Nee, hij wil er niet voor betaald worden, het is een welkomsgeschenk... een ‘corvina’ (we hebben het opgezocht en ons woordenboekje zegt dat het een ‘ombervis’ is....nooooit van gehoord). Hij vertelt dat er veel vissers zijn in Chanco die op dit strand hun netten uithangen. Iedere visser lijkt  zijn `eigen` stukje strand te beheren. De netten worden twee keer per dag gecontroleerd en leeggehaald. Wanneer we na onze lunch (met vers gebakken vis) nog even terug  naar het dorp rijden voor wat boodschappen zien we dat er een auto diep vast zit in het zand. Wij vragen of we kunnen helpen, ja graag, wordt er geroepen. Binnen twee minuten is de auto eruit getrokken en is Peter is de held van de dag en wordt hij (Braziliaanse stijl) blij omhelst door de eigenaar van de auto.Chanco lijkt een dorp te zijn waar veel kan en mag. De vissers bouwen hutten in de duinen, er wordt vaak hout gekapt (ook ‘s nachts merken wij) en veel afval gedumpt in het bos, wat toch een nationaal park is. De dagen gaan voorbij, het is mooi weer en we maken lange strandwandelingen over het eindeloze en verlaten strand. We zien veel vogels en groepen dolfijnen en zeehonden langs de vloedlijn dartelen en boven de golven uitspringen, spelend en jagend op vis. Op een morgen zien we een jonge dolfijn gestikt in een van de vissersnetten en dat is een treurig gezicht. Voor de vissers is het, zo vermoeden wij, een vaker voorkomend gebeuren. Ze hebben de grote spieren uit de rug van de dolfijn gesneden en meegenomen....voor dolfijnenbiefstuk nemen wij aan. Twee nachten worden we nog wakker “geschudt” , de naschokken van de aardbeving duren maar 10 tot 20 seconden maar we blijven het een beetje griezelig vinden, zo vlak aan het strand. En wat gebeurde er verder deze week.... we rijden op de motor naar de dorpen Pelluhue en Cunaripe. In het laatste dorp kijken we onze ogen uit naar de krabbenvissers die met de hele familie(van kind tot oma) naast hun boot bezig zijn om alle krabben uit de netten te halen en op maat in een van de mandjes te gooien en... Els krijgt haar eerste motorrijlessen en Peter strandjuttert voldoende hout bijelkaar om een nieuw douchevloertje te maken...   

 

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Jan & Fijnalda:
    15 januari 2011
    Hallo Peter en Els, nog bedankt voor jullie mail en wat hebben jullie weer een prachtig verhaal EN fotos! Ik lees trouwens net dat jullie in Chili waren toen de beving er was....moet wel een bizarre ervaring zijn geweest! Wij zitten nu in Australie en hebben onze plannen aan moeten passen ivm de overstromingen. We doen nu eerst een stukje zuid van Syndey naar Adelaide helemaal langs de kust, steken dan door omhoog en hopen dan via de oostkust weer terug te kunnen naar Sydney! Het is prachtig hier maar ook helaas veel regen....vandaag de 1ste mooie dag dus heerlijk BBQ-en buiten!!! Groet en veel plezier nog! Jan & Fij(nalda)
  2. joke:
    17 januari 2011
    Nou, ik verheug me er ook op om jullie weer te zien, lekker bijkletsen, veel kopjes thee en hopelijk ook tijd voor een golfrondje