Winter, vulkanen en thermale baden

2 oktober 2010 - Valdivia, Chili

Na weer een rondje golf  (tenslotte hebben we nog iets in te halen)op de mooie baan van  Las Brisas, een klein dorpje aan de grote oftewel stille oceaan rijden we via de Pan American Highway richting het Zuiden. De volgende 700km rijden we vlot weg over het strakke asfalt. Het is wel een snelweg maar we kijken onze ogen uit. Er wordt gewandeld en gefietst, de bushaltes zijn gewoon aan de snelweg. We zien mensen die de snelweg oversteken met iemand in een rolstoel. In de middenberm wordt de persoon even uit de rolstoel gezet,wordt de rolstoel over de afscheiding getild om erna het volgende deel over te steken. We zien hoe vis wordt verkocht; een hele rij vissers staan langs de snelweg met de vis nog aan de hengel. (vast om te laten zien dat het hier om zeer verse vis gaat) en er staan opvallend veel reclameborden voor het gebruik van landbouw en veeteeltprodukten.Voor  het gebruiken van kunstmest,schimmelwerende middelen en antibiotica. Chili is een vruchtbaar land, waar we ook kijken is het groen om ons heen en zien we boomgaarden vol fruit en velden vol groenten en aardappelen. In Temuco bezoeken we daarom de groente en fruitmarkt. De markt is enorm maar alles wat je er koopt ook! Bleekselderie, uien,tomaten, alles is drie keer zo groot als in Nederland. Zouden ze nu al die aangeprezen hulpmiddelen gebruiken of is de grond nu echt zo vruchtbaar? Hm....we weten het niet, maar lekker is het wel om zoveel fruit en vooral verschillende groenten te zien en te proeven. Temuco is gewoon een grote stad, de omgeving staat echter bekend om de meren en vulkanen. We rijden via een goede steenslagweg naar Parque Conguillio met daarin de vulkaan Llaima. Een nog werkende vulkaan waarvan de laatste uitbarsting in 2008 is geweest. Het is een vreemd landschap waar we doorheen rijden. Een voornamelijk zwarte omgeving met afwisselend grote rotsblokken,stromen gestolde lava en het nieuwe opkomende groen. Het weer werkt niet zo mee, het is grauw en druilerig en we zien de vulkaar jammer genoeg niet. We rijden richting het grote meer waar we willen overnachten maar stuiten op een obstakel.....sneeuw en veel ook. We proberen het met de vrachtwagen, met de motor en lopend. We komen niet tot aan het meer. De sneeuw op de weg is soms een meter hoog! We rijden terug tot aan laguna Verde, een kleiner maar ook bijzonder mooi meer. We zijn de enige bezoekers,tot het moment dat er een groep middelbare scholieren langsloopt. Maria is een van de begeleiders en klopt bij ons aan, schrijft haar adres op een papiertje en roept nog even dat we beslist bij haar langs moeten komen. De volgende morgen rijden we naar het dorp Melipeuco en naar het huis van Maria. Het is een mooi typisch Chileens houten huis , het zit er vol jonge mensen en de vader van een van hen, een Mapuche Indiaan. Mapuche indianen zijn de oorspronkelijke bewoners van dit deel van Chili. We laten ons informeren over het moeizame leven van de Mapuche waarvan grote delen van hun land zijn afgenomen door immigranten.( onder het vroegere dictatorschap). En op dit moment zijn er een aantal van hen al 80 dagen in hongerstaking vanwege een antiterroristenwet die misbruikt wordt om Mapuches zonder fatsoenlijk proces voor lange tijd op te sluiten. We praten over de ontbrekende sociale voorzieningen. Geen WW en geen studiefinanciering bijvoorbeeld. We praten met Julia, een Duits meisje die twee jaar geleden tijdens haar vakantie verliefd werd op een Chileen. Ze woont nu met Paco in een huis hoog in de bergen zonder douche of tv. Allemaal proberen ze een bestaan op te bouwen met het werken in het Ecotoerisme. En dan is er nog Anco, het vijfjarig zoontje van Marquarita die ziek op bed ligt en mooie tekeningen voor ons maakt. Muchas gracias Anco! Ze hangen inmiddels in de vrachtwagen. We kunnen het niet laten om te vragen hoe het nu zit met de afmetingen van groenten en fruit. Maria vertelt dat het echt de vruchtbare grond is!  We kijken naar de houten instrumenten die de vader maakt van de laurierboom en na de belofte om terug te komen wanneer we weer in Chili zijn nemen we afscheid van deze moedige jonge mensen. Zie: www.ecoguiasmelipeuco.com  De volgende dagen rijden en wandelen we prachtige routes door en langs de Parken Huerguehue en Villarica. Zien prachtige valleien met kleine Mapuchenederzettingen. Het bos is nog niet ontwaakt uit de winterslaaap, de dierenwereld wel. We zien lammetjes, veulens en kalfjes allemaal met een lekker vachtje. Vanwege al de vulkanen zijn er in deze omgeving veel thermale baden en dat lijkt ons wel wat. In een werkelijk prachtige omgeving vlak voor de ingang van Parque Villarica ligt Thermas Panqui. De eigenaar blijkt een zoon van een Duitse immigrant, hij en zijn vrouw zijn al ver over de tachtig en al zestig jaar runnen ze de Thermas. De procedure is als volgt: na betaling van de entree eerst  naar het zwembad (700mtr lopen door het bos). Wel een beetje jammer zo’n blauw zwembad in een groene omgeving maar het water is heerlijk warm, zo’n 35 graden. Na het zwemmen worden we naar de thermale baden gebracht. Nog wat dieper in het bos. Er zijn drie mogelijkheden: een bad met Potassium (reuma),Lithium(hart en zenuwstelsel) of zwavel(huid). Het zijn afgesloten hokjes met tweepersoonsbaden en het zeer warme water komt direct vanuit de grond. Het bad is maar 80cm diep en je ligt dan ook in direct met je zwembroek of je blote billen (net wat je wenst) op de aarde. Omdat we niet echt een van de genoemde klachten hebben kiezen we maar voor het lithiumbad. Het water wat uit de grond opborrelt is echt heel warm en langer dan een half uur houden we het niet vol. Maar het is heerlijk, je huid voelt lekker zacht aan en het geeft een lekker loom gevoel. We rijden verder  tot vlak voor de ingang van het Parque Vilarica maar stuiten  alweer op teveel sneeuw. We overnachten voor de ingang van het park en wanneer we wakker worden sneeuwt het....

 

 

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

2 Reacties

  1. linda:
    3 oktober 2010
    ha lieve els en peter,
    met plezier lezen we jullie avonturen,
    joep zegt:de accu's zijn helemaal niks,en r is em 100eu door zn neus geboord, en als je terug komt kan je een schot hagel voor je kont krijgen(haha dit is joephumor hoor!!)
    n dikke knuffel van ons!
  2. armando:
    9 oktober 2010
    Hi, I saw your truck on road at the south of a chilean city. I´m travelling for a while and I´m inspired to take a trip around the world, so I like to much your slogan "around the world in many days"!!!!, well congratulations for your adventure! If you need someone else to help you in this idea!, let me to know!
    The best for you :-)